نبرد تن به تن با فاصله متوسط ( اهداف حساس یا حیاتی )

اهداف حساس يا حياتي

بدن به سه بخش تقسيم مي شود: بالايي ، مياني و پائيني. هر بخش شامل اهداف حياتي مي باشد (شكل 1-4). آثار ضربه به اين اهداف بصورت زير است:

شكل 1-4 اهداف حياتي

شكل 1-4 اهداف حياتي (ادامه)

الف – بخش بالايي: بخش بالايي شامل سرو گردن مي باشد، آن خطرناكترين منطقه هدف است.

(1) بالاي سر: جمجمه در منطقه اي كه استخوانهاي جمجمه اي  پيشين متصل مي شوند، ضعيف است. يك ضربه قدرتمند موجب آسيب محفظه جمجمه اي مي شود كه منجر به بيهوشي و خونريزي مي گردد. يك ضربه شديد مي تواند منجر به مرگ شود.

(2) پيشــاني: يك ضربه قوي مي تواند باعث جابه جايي مهره اي گردن شود، يك ضربه شديد مي تواند موجب خونريزي مغزي و مرگ شود.

(3) گيجگاه: استخوانهاي جمجمه در مرحله گيجگاه ضعيفند و يك سرخرگ و عصب بزرگ نزديك به پوست قرار دارد. يك ضربه قوي مي تواند باعث بيهوشي و ضربه مغز مي شود. اگر سرخرگ آسيب ببيند، خونريزي زياد حاصله، به مغز فشار مي آورد و باعث اغما و مرگ مي شود.

(4) چشمها: يك ضربه كوچك به چشمها باعث آبريزي غيرقابل كنترل و ديد تار مي شود. يك ضربه قوي يا سقلمه مي تواند باعث كوري موقت شود يا چشمها مي توانند از حدقه بيرون آيند. مرگ مي تواند حاصل شود اگر انگشتان از ميان استخوان نازك پشت چشمها به مغز نفوذ كنند.

(5) گوشها: ضربه اي به گوش با دستهاي حلقه شده مي تواند پرده گوش را پاره كند و ممكن است باعث ضربه مغزي شود.

(6) بيني: هرگونه ضربه مي تواند براحتي استخوانهاي نازك بيني را بشكند و باعث درد شديد و آبريزي چشم شود.

(7) زير بيني: ضربه اي به مركز عصبي كه نزديك سطح زير بيني مي باشد مي تواند باعث درد شديد و چشمهاي اشك آرود شود.

(8) فك: ضربه اي به فك مي تواند آن را بشكند و جا به جا كند. اگر عصب صورت در مقابل فك پائيني نيشگون گرفته شود، يك طرف صورت فلج خواهد شد.

(9) چانه: يك ضربه به چانه مي تواند باعث فلج، ضربه مغزي ملايم و بيهوشي شود، استخوان فك بصورت اهرمي عمل مي كند كه مي تواند قدرت يك ضربه را به پشت مغز منتقل سازد كه در آنها مكانيسم هاي قلبي و تنفسي كنترل مي شوند.

(10) پشت گوشها و پايه جمجمه: يك ضربه متوسط به پشت گوشها يا پايه جمجمه ميتواند باعث بيهوشي توسط اثر گوشخراش بر پشت مغز شود. با اين وجود يك ضربه محكم مي تواند باعث ضربه يا خونريزي مغزي و مرگ گردد.

(11) گلو: يك ضربه محكم به جلوي گلو مي تواند با فشردن ناي موجب مرگ شود. يك ضربه قوي باعث درد شديد و حالت تهوع يا استفراغ مي گردد.

(12) كنار گردن: يك ضربه تيز به كناره گردن باعث بيهوشي با ضربه به سرخرگ گردن رگ گردن و عصب واگوس مي شود. براي حداكثر اثر، ضربه بايد به پائين و كمي جلوي گوش متمركز شود. ضربه اي با قدرت كمتر باعث گرفتگي غير ارادي عضله و درد شديد مي شود. كنار گردن يكي از بهترين اهداف براي استفاده بمنظور انداختن فوري حريف و ناتوان ساختن موقت او براي پايان دادن به كار او مي باشد.

(13) پشت گردن: يك ضربه  محكم به پشت گردن مي تواند باعث جابه جايي مهره هاي گردن، ضربه مغزي يا حتي شكستن گردن و مرگ شود.

ب – بخش مياني: اين بخش از شانه ها تا منطقه بالاي باسن امتداد دارد. اغلب ضربه ها به نقاط حساس در اين منطقه، كشنده نيستند اما مي توانند باعث اختلالات جدي و بلندمدت شوند كه از آسيب راندن به اندامهاي داخلي تا صدمات نخاعي متغير مي باشند.

(1) جلوي عضله شانه: دسته بزرگي از اعصاب در جلوي مفصل شانه عبور مي كند. يك ضربه محكم باعث درد شديد مي شود و مي تواند كل بازو را ناتوان سازد اگر اعصاب، درست ضربه ببينند.

(2) استخوان ترقوه: ضربه اي به استخوان ترقوه مي تواند آن را بشكند، باعث درد شديد شود و بازو را در طرف شكستن، ناتوان سازد. اين شكستن مي تواند همچنين عصب بازويي يا سرخرگ زير ترقوه اي را پاره كند.

(3) زير بغل: عصب بزرگي نزديك پوست در هر زير بغل قرار دارد. ضربه اي به اين عصب باعث درد شديد و فلج ناقص مي شود. چاقو زدن به زير بغل مي تواند كشنده باشد زيرا يك سرخرگ اصلي را كه از قلب مي آيد باز مي كند.

(4) ستون فقرات: ضربه اي به ستون فقرات مي تواند نخاع را پاره كند و منجر به فلج يا مرگ شود.

(5) نوك پستان: شبكه بزرگي از اعصاب نزديك پوست در نوك پستانها عبور مي كند. ضربه اي به اين منطقه مي تواند باعث درد شديد و خونريزي در بسياري از رگهاي خوني زيرين شود.

(6) قلب: يك ضربه تكان دهنده به قلب مي تواند حريف را بيهوش كند و زمان را براي فنون تكميلي يا پاياني در اختيار قرار دهد.

(7) شبكه خورشيدي: شبكه خورشيدي مركز اعصابي مي باشد كه سيستم قلبي – تنفسي را كنترل مي كند. ضربه اي به اين منطقه دردناك است و مي تواند نفس حريف را بگيرد. يك ضربه محكم باعث بيهوشي توسط ضربه به مركز عصبي مي شود. يك ضربه نفوذي مي تواند اندام داخلي را نيز مصدوم سازد.

(8) ديافراگم: ضربه اي به جلوي دنده پائيني مي تواند باعث شود كه ديافراگم و عضلات ديگري كه تنفس را كنترل مي كنند، شل شوند. اين باعث تنگي نفس مي شود و مي تواند منجر به بيهوشي در اثر نارسايي تنفسي گردد.

(9) دنده هاي آزاد: ضربه اي به دنده هاي آزاد مي تواند براحتي آنها را بشكند زيرا آنها به قفسه سينه متصل نيستند. دنده هاي شكسته در سمت راست مي توانند باعث آسيب داخلي در كبد شوند. دنده هاي شكسته در هر دوطرف مي توانند احتمالا يك شش را سوراخ يا متلاشي سازند.

(10) كليه ها: يك ضربه محكم به كليه ها مي تواند باعث شك و احتمالا آسيب داخلي در اين اندامها شود. يك  ضربه چاقو به كليه ها باعث شك لحظه اي مي شود و مي تواند براثر خونريزي داخلي در اين اندامها شود. يك ضربه چاقو به كليه ها باعث شك لحظه اي مي شود و مي تواند براثر خونريزي شديد داخلي موجب مرگ شود.

(11) شكم در زير ناف: يك ضربه محكم به منطقه زير ناف و بالاي كشاله ران مي تواند باعث شك، بيهوشي و خونريزي داخلي شود.

(12) ماهيچه دو سر: ضربه اي به ماهيچه دو سر دردناكتر است و بازو را ناتوان مي سازد. ماهيچه دو سر يك هدف بويژه خوب مي باشد وقتيكه حريف مسلح است.

(13) عضله ساعد: عصب زند زبرين كه اغلب حركت دست را كنترل مي كند، از روي استخوان ساعد درست زير آرنج عبور مي كند. ضربه اي به عصب زند زبرين، دست وبازو را ناتوان مي سازد. حريف مي تواند با ضــــربه اي بـــه ساعد خلع سلاح شود، اگر اين ضربه باندازه كافي محكم باشد، مي تواند بيهوش شود.

(14) پشت دست: پشت دستها حساسند. چون اعصاب از روي استخوانهاي دست عبور مي كنند، ضربه اي به اين منطقه بسيار دردناك است. استخوانهاي كوچك پشت دست براحتي مي شكنند و چنين ضربه اي نيز مي تواند دست را ناتوان سازد.

ج - بخش پائيني: اين بخش از بدن شامل تمام قسمتها از منطقه كشاله ران تا پا مي باشند. ضربه ها به اين مناطق بندرت كشنده اند اما مي توانند ناتوان ساز باشند.

(1) كشاله ران: يك ضربه متوسط به كشاله ران مي تواند حريف را ناتوان سازد و باعث درد شديد شود. يك ضربه محكم مي تواند منجر به بيهوشي و شك شود.

(2) بيرون ران: عصب بزرگي نزديك سطح بيرون ران تقريبا بميزان 4 انگشت در بالاي زانو عبور مي كند. يك ضربه محكم به اين منطقه مي تواند كل پارا ناتوان سازد و باعث افتادن حريف شود. اين هدف براي ضربه هاي زانو و لگدهاي ساق پا بخصوص مناسب است.

(3) داخل ران: يك عصب بزرگ روي استخوان تقريبا در وسط داخل ران عبور مي كند. ضربه اي به اين منطقه نيز پا راناتوان مي سازد و مي تواند باعث افتادن حريف شود. ضربه هاي زانو و لگدهاي پاشنه پا، سلاحهاي انتخابي براي اين هدف مي باشند.

(4) زردپي پشت زانو: يك ضربه شديد به زردپي پشت زانو مي تواند باعث گرفتگي عضله و جلوگيري از حركت شود. اگر زردپي پشت زانو قطع شود، پا از كار مي افتد.

(5) زانو: چون زانو يكي از ساختمانهاي مهم تكيه گاه بدن مي باشد، آسيب رساندن به اين مفصل بطور ويژه به ضرر حريف خواهد بود. زانو به آساني در مي رود وقتيكه در يك زاويه مخالف نسبت به حد نرمال حركت مفصل ضربه ببيند و بويژه وقتيكه وزن حريف را بكشد. زانو مي تواند با لگدها و ضربه ها به كل بدن، جابه جا شود يا بيش از حد باز گردد.

(6) عضله پشت ساق پا: يك ضربه محكم به بالاي عضله پشت ساق پا باعث گرفتگي دردناك عضله مي شود و نيز از حركت جلوگيري مي كند.

(7) سـاق پا:  يك ضربه متوسط به ساق پا، بويژه ضربه اي با يك جسم سخت، باعث درد شديد مي شــــود. يك ضربه محكم احتمالا مي تواند استخواني را بشكند كه تكيه گاه اكثر وزن بدن مي باشد.

(8) زردپي آشيل: يك ضربه محكم به زردپي آشيل پشت پاشنه پا مي تواند باعث رگ به رگ شدن مچ پا و دررفتگي پا شود. اگر اين زردپي پاره شود، حريف ناتوان مي شود. زردپي آشيل هدف خوبي براي بريدن توسط چاقو مي باشد.

(9) مچ پا: ضربه اي به مچ پا باعث درد مي شود، اگر ضربه محكمي وارد شود، مچ پا مي تواند رگ به رگ شود يا بشكند.

(10) روي پا: استخوانها ي كوچك بالاي پا براحتي مي شكنند. ضربه اي به اين منطقه مانع تحرك حريف خواهد شد.