شرکت لاکهید مارتین، سازنده موشک  مشترک (JAGM) با استفاده از داده‌های این آزمایش حداکثر برد واقعی حسگرهای بخش هدایت و رهگیری موشک را که شامل دو حسگر موج میلیمتری و لیزر نیمه فعال می‌باشد،  مشخص خواهد کرد. برای این موشک که قرار است جایگزین موشک‌های مشهوری چون HELLFIRE, MAVERIK, TOW و BGM-114 گردد، بردی معادل ۱۶ تا ۲۸ کیلومتر در نظر گرفته شده است. به گفته شرکت لاکهید مارتین طراحی سر جستجوگر دوحالته جدید، با استفاده از تجربه موشک‌های‌ مشهور HELLFIRE که مجهز به سامانه لیزر نیمه فعال می‌باشد و موشک LONGBOW که از حسگر موج میلیمتری جهت رهگیری استفاده می‌کند، صورت گرفته است. 
ارتش آمریکا از هم‌اکنون بودجه‌ای ۶۵ میلیون دلاری را برای سه حالته کردن سر جستجوگر موشک به شرکت لاکهید مارتین اختصاص داده است. به گفته این شرکت، طراحی مدولار و معماری باز موشک JAGM به راحتی امکان توسعه این موشک را فراهم می‌آورد. 
وزارت دفاع آمریکا پروژه ساخت موشک هوا به زمین مشترک را از سال ۲۰۰۷ با هدف ساخت یک موشک نسل جدید با قابلیت نصب بر روی تعداد زیادی از پلتفرم‌ها آغاز کرد. انعطاف پذیری و هزینه پایین عملیاتی از ویژگیهای دیگری است که به عنوان ویژگی‌های این موشک در نظر گرفته شده است. طبق پیش‌بینی‌ها موشک هوا به زمین جدید تا سال ۲۰۱۶ عملیاتی شده و بر روی بالگردهای تهاجمی آپاچی و پهپادهای MQ-1C نصب خواهد شد.

شرکت لاکهید مارتین، سازنده موشک  مشترک (JAGM) با استفاده از داده‌های این آزمایش حداکثر برد واقعی حسگرهای بخش هدایت و رهگیری موشک را که شامل دو حسگر موج میلیمتری و لیزر نیمه فعال می‌باشد،  مشخص خواهد کرد. برای این موشک که قرار است جایگزین موشک‌های مشهوری چون HELLFIRE, MAVERIK, TOW و BGM-114 گردد، بردی معادل ۱۶ تا ۲۸ کیلومتر در نظر گرفته شده است. به گفته شرکت لاکهید مارتین طراحی سر جستجوگر دوحالته جدید، با استفاده از تجربه موشک‌های‌ مشهور HELLFIRE که مجهز به سامانه لیزر نیمه فعال می‌باشد و موشک LONGBOW که از حسگر موج میلیمتری جهت رهگیری استفاده می‌کند، صورت گرفته است. 
ارتش آمریکا از هم‌اکنون بودجه‌ای ۶۵ میلیون دلاری را برای سه حالته کردن سر جستجوگر موشک به شرکت لاکهید مارتین اختصاص داده است. به گفته این شرکت، طراحی مدولار و معماری باز موشک JAGM به راحتی امکان توسعه این موشک را فراهم می‌آورد. 
وزارت دفاع آمریکا پروژه ساخت موشک هوا به زمین مشترک را از سال ۲۰۰۷ با هدف ساخت یک موشک نسل جدید با قابلیت نصب بر روی تعداد زیادی از پلتفرم‌ها آغاز کرد. انعطاف پذیری و هزینه پایین عملیاتی از ویژگیهای دیگری است که به عنوان ویژگی‌های این موشک در نظر گرفته شده است. طبق پیش‌بینی‌ها موشک هوا به زمین جدید تا سال ۲۰۱۶ عملیاتی شده و بر روی بالگردهای تهاجمی آپاچی و پهپادهای MQ-1C نصب خواهد شد.